मलाई ४००० वर्ष अघिदेखि मोशा (Moses) र यहुदी अनि १९४९ को इजराइल र प्यालेस्टाइन बीचको ‘ग्रिन लाइन अफ आर्मिस्टिक’ सम्झौता बारे राम्रो जानकारी भएको हुँदा प्यालेस्टाइनको समर्थनमा लेख्नु मेरो मानवीय धर्म भएको महसुस भयो । इजराइलले १९६७ पछि’ग्रिन लाइन अफ आर्मिस्टिक’ उल्लंघन गर्दै प्यालेस्टाइनको भूभाग कब्जा गर्दै आफ्नो संरचना बनाउँदै गइरहेको छ ।

स्थिति यस्तो छ कि, अहिले जेरुसेलम पूर्ण रुपमा इजराइलको कब्जामा छ । गाजापट्टिबाट आउजाउ गर्न इजराइलको चेकपोस्ट बाट गुज्रिनु पर्ने, खाद्यान्न, औषधि, बिजुली अनि पानी इजराइलले नियन्त्रित मात्रामा पठाउने स्थिति छ । के आफ्नो देशबाट आउजाउ गर्दा अर्काको देशको स्वीकृति लिन पर्ने स्थिति ठिक हो ? के आफ्नो देशलाई चाहिने आपूर्ति इजराइलबाट नियन्त्रित हुनु ठिक हो?

किन इजराइल १९४९ को ‘ग्रिन लाइन अफ आर्मिस्टिक’को सिमानामा फर्किन चाहँदैन ? किन उसलाई सम्पूर्ण गाजापट्टि चाहिएको छ ? जुन वास्तविक प्यालेस्टाइन थियो, उसको सम्पूर्ण कब्जा गरेको भूभाग फिर्ता गर्यो भने त हमास–हेजबुल्लाह पनि चुप लाग्ने थिए । गाजा स्ट्रिपमा २० लाखभन्दा बढी प्यालेस्टिनीहरू बसोबास गर्छन्, संसारको सबैभन्दा बढी जनसंख्या घनत्व क्षेत्र । तिनीहरू सबै निरन्तर बमबारीमा बाँचिरहेका छन् ।

र अझै, इजरायली आक्रमणकारीहरूले आफ्नो हवाई आक्रमण रोक्न चाहेको कुनै संकेतहरू छैन । विभिन्न उमेर समूहका मानिसहरू, महिला, वृद्धवृद्धा र केटाकेटीहरू क्षेप्यास्त्रबाट आश्रय खोज्दै सडकदेखि साँघुरो गल्लीहरूमा दौडिन्छन् । दुर्भाग्यवश, उनीहरुको दौडिने क्षमता भन्दा मृत्युको गति धेरै छिटो थियो । यो २१ औं शताब्दीको गाजा हो । तर हवाई हमलाहरू द्वितीय विश्वयुद्धको समयमा लन्डन र अन्य धेरै युरोपेली राजधानीहरूमा जर्मन आक्रमणहरूको सम्झना गराउने किसिमको छ । ७८ वर्षपछि विश्वयुद्धको कुरूप इतिहास दोहोरिन्छ भनेर कसले पत्याउने ?

जमिन, हावा र समुद्रबाट इजरायलको नरकको आगोले केही पनि छोडेन । घरहरू, मानव, सार्वजनिक सेवाहरू र सुविधाहरू, मस्जिदहरू, विद्यालयहरू, र अस्पतालहरु ति क्रूर हवाई हमलाहरूद्वारा लक्षित थिए । एम्बुलेन्सहरू पनि लक्षित थिए । यसबाहेक, अस्पताल र निजी तथा सार्वजनिक क्लिनिकहरूमा चिकित्सा उपकरण र औषधिको अभावका कारण घाइतेको उपचार गर्ने चिकित्सकको पर्याप्त क्षमता छैन । अस्पतालमा भीडभाड छ । छोटकरीमा भन्नुपर्दा, स्वास्थ्य क्षेत्र ध्वस्त भएको छ, आकस्मिक जेनेरेटर चलाउन इन्धन नहुँदा अस्पताल र घरघरमा बिजुली काटिएको छ । पानीको आपूर्ति पनि दुर्लभ छ ।

न्यूनतम स्तरमा संचित गरिएको खाद्यान्न आपूर्ति समाप्त भएपछि आगोको कारण मृत्युबाट बच्नेहरू केही दिनमा भोकै मर्न सक्छन् । बेकरीहरूले बिजुली वा इन्धन बिना जनतालाई सेवा दिन सक्षम हुनेछैनन् । जीवनको हरेक पक्ष पक्षाघात भएको छ । अहिलेसम्म गाजापट्टिमा ३६ सयभन्दा बढी निर्दोष बालबालिकाको हत्या भइसकेको छ । गाजा जलिरहेको छ र निसास्सिरहेको छ, तर विनाश, हत्या र घेराबन्दीको बाबजुद मर्नेछैन, गाजा सम्मानपूर्वक बाँच्नेछ र जित्नेछ । (लेखक अन्सारी समसामयिक विश्व राजनीतिमा रुची राख्छन् ।)